Tułaczka poety

Poecie…

W Charvieu czy   Łazieńcu

W Meksyku czy Lublinie

Nigdzie nie jest się u siebie

Wszędzie jest się  poetą

Nigdzie nie zagrzewa się  miejsca

Wciąż ma się potrzebę wędrówki

Patrzysz na życie prostych ludzi

Żyjesz wśród nich

Wszak wszystko jest poezją

A poetą jest każdy

Poetą aż do końca

Choć samotność trawi duszę

Tułaczka ma swój kres

Kres to nie koniec

To początek

To przekaz do pozostałych

Do kolejnych wędrowców

Nawet grób w Wólce Węglowej

Niczego nie kończy

Ireneusz Bodo

Reklama

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s