Bach
Beethoven
Schubert
Ich muzyka
Porusza mnie do głębi
Wysokie tony
Długie melodie
Wyszukane nuty
A najpiękniejsza muzyka
Jest i tak
Za oknem
Gdy gwiżdże szpak
I pierwiosnek
Wyśpiewuje swoje
Cilp calp, cilp calp, cilp calp
Serce wypełnia się radością
Nic więcej nie trzeba
Ireneusz Leończyk, Lublin, 10.10.2018, g. 22:20
Już nie chcę żyć
Ani nie chcę umrzeć
Chcę tylko być
Po prostu być
Aż być
Chcę wejść po szyję
W bycie
W oddech
W uśmiech
W zachwyt
W wiatr
W Słońce
I już nie być
Cieniem
Ireneusz Leończyk, Lublin, 17.09.2018, g. 14:25
Gdy coś Cię przypili, przydusi
Gdyś zły
Gdyś przybity
Gdyś jak pies z podkulonym ogonem
Nie daj się
Zgorzknieniu
Nie spuszczaj oczu
Nie patrz w ziemię
Popatrz w górę
Tam jest spokój
Tam brak beznadziei
Nawet jak pochmurno
To nadzieja na promienie
Nie śpi
Patrz w górę …
Ireneusz Leończyk, Lublin, 28.08.18, g. 20:23
Coraz bliżej do wypełnienia
Coraz bliżej do ciszy
Bliski jest koniec
Koniec i początek jednocześnie
To wszystko psu na budę
Bieg za życiem
Bieg za wiatrem
Czas się w końcu zatrzymać
Jak się już zatrzymasz
To zrobisz pierwszy krok
Potem drugi
Dotrzesz tam, gdzie naprawdę chcesz
Meta coraz bliżej
Stań
Dopiero potem rusz w drogę
Ireneusz Leończyk, Lublin, 22.08.2018, g.13:29
Ucieczka to nic złego
Uciec, by być wolnym
Uciec, by żyć w pełni
Uciec, by się nasycić pięknem
Uciec od iluzji
Uciec od mgły
Uciec od pojęć
Uciec, by być
Uciec od rozkrzyczanego świata
Uciec od siebie i znaleźć SIEBIE
Taka ucieczka to nie tchórzostwo
To wejście w pełnię
Tak, by smutek stał sie radością
Tego pragnę
Tylko tyle
Ireneusz Leończyk, Lublin, 15:08.2018, g. 14:52
Gdy Ci smutno
Poczekaj na promyk Słońca
On przynosi radość
Rozjaśnia mroki
Przepędza chmury
Przenika do głębi
Wypędza smutek
Nigdy nie jest tak źle
By promyk Słońca
Nie rozjaśnił mroków
A gdy nie ma Słońca
Szukaj w sobie na dnie Światła
Często jest zapomniane
Odkryj radość
Z jaką się tu pojawiłeś
Nie poddaj się
Smutkowi
Oddaj się Światłu
Nosisz je w sobie
Ireneusz Leończyk, Lublin, 26.07.2018, g.18:40
Fala morska
Fala rzeczna
Spokojna
Wysoka
Nagła
Wszystko jasne
A jaka jest fala serc
Nie wiadomo
Wiadomo
Że jest
Dajmy się jej ponieść
Będziemy jedno
Będziemy razem
Wyjdziemy z ram
Zniewolonego umysłu
Poczujemy
Że samotność nie istnieje
Kiedy łączy nas fala serc
Ireneusz Leończyk, Lublin, 23.07.2018, g. 21:50
Można się spotkać przez telefon
Można przez esemesa
Można telepatycznie
Można w wyobraźni
To wszystko namiastki
Prawdziwego spotkania
Nie ma głębszego spotkania
Niż to twarzą w twarz
Gdy spotykają się oczy
Gdy czujemy dotyk
Słyszymy głos nie przez głośnik
Lecz naprawdę
Nie jesteśmy na odległość
Jesteśmy niewirtualni
Tawerniakom, Ireneusz Leończyk, Krasnobród, 08.07.18, g.15:28
I czekam
I czekam wciąż
Czekam na wybuch
wulkanu „Nowy”
Czekam na zmianę
Czekam na przemianę
Nie innych
Siebie
Świata we mnie
Czekam na nowe SERCE
Wiem, że przyjdzie
Nie muszę nic robić
Potrzebuję tylko
Głęboko oddychać
Tylko tyle
I
Aż tyle
Niech się stanie
Kiedy się ma stać
Poodycham sobie tymczasem
Ireneusz Leończyk, Lublin, 22.06.2018, 21:41
Małe samoloty
Przeszywają niebo
Z zawrotną prędkością
Latające nożyce
Latają wysoko
Czasem opadając niżej
Piskliwie oblatują nieboskłon
Niezmordowane
Budzą mój zachwyt
Latać jak jerzyk
Nabrać wiatr w skrzydła
Marzenie
Ireneusz Leończyk, Lublin, 19.06.2018, g.00:30
